معرفی پردازنده های Sandy Bridge Extreme

معرفی پردازنده های Sandy Bridge Extreme
زمان مطالعه: 4 دقیقه
Sandy Bridge (پل شنی)، نامی است که کمپانی اینتل بر روی نسل دوم سری پردازنده های Core i خود گذاشته است. این پردازنده ها در 3 ژانویه 2011 معرفی شده و در 9 ژانویه 2011 وارد بازار شدند. 

  

  در شروع کار ٣ پردازنده روانه‌ بازار خواهد شد، یک پردازنده‌ی ٤ هسته‌ای و دو پردازنده‌ی ٦ هسته‌ای که مشخصات این ٣ مدل به صورت زیر است:

  

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

The Sandy Bridge-E Lineup

 

 

Family

 

 

Core i7 Extreme

 

 

Core i7

 

 

Core i7

 

 

Core/Thread Count

 

 

6/12

 

 

6/12

 

 

4/8

 

 

Frequency

 

 

3.3GHz

 

 

3.2GHz

 

 

3.6GHz

 

 

Max SC Turbo

 

 

3.9GHz

 

 

3.8GHz

 

 

3.9GHz

 

 

L3 Cache

 

 

15MB

 

 

12MB

 

 

10MB

 

 

Overclocking

 

 

Fully unlocked

 

 

Fully unlocked

 

 

Limited unlock

 

  

  

تمام این چیپ‌های جدید از سوکت LGA2011 و چیپست X79 استفاده می‌کنند، این چیپست هم‌زمان با عرضه‌ پردازنده‌های جدید اینتل عرضه خواهد شد. این پلتفرم جایگزین پلتفرم X58 فعلی خواهد شد که یک آپگرید مناسب برای کاربران حرفه‌ای و محیط های کاری است. حافظه این چیپست به صورت ٤ کاناله پشتیبانی می‌شود، چهار حافظه از نوع DDR3 با فرکانس ١٣٣٣ مگاهرتز، پهنای باندی برابر با ٤٢٫٧ گیگابایت در ثانیه فراهم خواهند کرد. پلتفرم فعلی Bloomfield با سه حافظه‌ی DDR3 که فرکانس باس آن ١٠٦٦ مگاهرتز است، تنها ٢٥٫٦ گیگابایت در ثانیه پهنای باند فراهم می‌کند. بنابراین ٦٦ درصد افزایش پهنای باند خواهیم داشت. این پهنای باند بالا برای کارهای سنگینی که با ٦ هسته‌ پردازنده‌ی اصلی صورت می‌گیرد مناسب است. نکته‌ جالب این که در نقشه‌ راه اشاره‌ای به گرافیک مجتمع و Quick Sync نشده است، احتمال دارد که این پلتفرم فقط توانایی استفاده از کارت گرافیک مجزا را داشته باشد.

  

البته کاربرانی که می‌خواهند چنین پلتفرمی تهیه کنند احتمالا کارت گرافیک مجتمع که قدرت کمی دارد را مناسب ندانسته و به فکر خرید کارت گرافیک مستقل خواهند بود. اما تکنولوژی Quick Sync امتحان خود را در تبدیل فرمت‌های ویدئویی به خوبی پس داده است و سرعت تبدیل آن تا ٤ برابر سرعت تبدیل پردازنده‌ اصلی است، بنابراین فقدان چنین امکانی ناراحت کننده نخواهد بود.

  

  

اینتل هنوز در مورد انواع حالت‌های Turbo اطلاعات دقیقی منتشر نکرده است اما مقدار بیشینه‌ سرعت توربو در حالتی که یک هسته در حال پردازش است را اعلام نموده است. یکی از دو مدل ٦ هسته‌ای و مدل چهار هسته‌ای دارای بیشینه فرکانس توربو یعنی ٣٫٩ گیگاهرتز هستند که به احتمال زیاد فرکانس پردازنده‌ی ٦ هسته‌ای وقتی که ٤ هسته‌ آن در حال کار است تا ٣٫٦ گیگاهرتز بالا می‌رود. می‌توان نتیجه گرفت که در تمام حالات کاری، سرعت پردازنده‌ ٦ هسته‌ای بیشتر از پردازنده‌ ٤ هسته‌ای است.

  

  

سرعت مدل ٦ هسته‌ای ١٠٠ مگاهرتز کمتر است و همچنین کش آن به جای ١٥ مگابایت، ١٢ مگابایت است. این سه مدل مثل تمام پردازنده‌هایی که کد i7 دارند، از تکنولوژی Hyper-Threading اینتل برخوردار اند. این تکنولوژی موجب می‌شود که یک پردازنده‌ی ٦ هسته‌ای بتواند ١٢ ترد پردازش را در آن واحد اجرا کند.

  

دو مدل ٦ هسته‌ای دارای ضریب کلاک پایه‌ی آنلاک شده هستند، مدل ٤ هسته‌ای محدودیت اورکلاک دارد به این صورت که در نهایت ضریب کلاک پایه ٦ واحد قابل افزایش است و در نتیجه مقدار بیشینه‌ی اورکلاک به اندازه ٦ برابر سرعت کلاک پایه، بیش‌تر از ماکزیمم سرعت توربو است. نتیجه این است که می‌توان مدل ٤ هسته‌ای را تا ٤٫٥ گیگاهرتز اورکلاک کرد البته با داشتن سیستم خنک‌کاری مناسب و مادربورد خوب و سایر امکانات لازم.

  

  

اینتل اشاره ای به قیمت‌ها نکرده است، اما این گمانی بر حسب عادت احتمالا مدل قدرتمند سری Extreme یعنی Core i7 990X که حدود ١٠٠٠ دلار قیمت دارد را با مدل جدید ٦ هسته‌ای که سرعت ٣٫٣ گیگاهرتز دارد جایگزین می‌کند و قیمت را تغییر نمی‌دهد. مدل بعدی نیز جایگزین Core i7 980 با قیمت احتمالی ٥٥٠ تا ٦٠٠ دلار خواهد شد. مدل چهار هسته‌ای نیز جایگزین i7 960 خواهد شد و رقیب خوبی برای Core i7 2600 با قیمت ٣٠٠ دلار خواهد بود.

  

  

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Chipset Comparison

 

 

Cipset

 

 

X58

 

 

X79

 

 

Processor Support

 

 

LGA1366

 

 

LGA2011

 

 

PCIe Graphics

 

 

2×16 or 4×8 (chipset)

 

 

2×16 or 4×8 (CPU)

 

 

PCIe Based Uplink to CPU for Storage

 

 

No

 

 

Yes (x4)

 

 

USB 2.0 Ports

 

 

12

 

 

14

 

 

SATA Total (6Gbps)

 

 

6 (0)

 

 

14 (10)

 

  

  

  

آخرین موردی که باید در مورد آن بحث کرد چیپست است. مشخصات دو چیپست در جدول فوق ذکر شده است. X79 نسبت به X58 پیشرفت‌هایی دارد ولی هنوز برخی تکنولوژی‌های جدید را پشتیبانی نمی‌کند. با اینکه X79 از پورت اتصال وسایل ذخیره‌سازی (مثل هارد دیسک) SATA 6 Gbps به تعداد ١٠ عدد و پورت SATA 3 Gbps به تعداد ٤ عدد را پشتیبانی می‌کند اما از پورت USB 3.0 پشتیبانی نمی کند. همچنان که در چیپست‌های سری ٥ و ٦ فعلی نیز این مورد به چشم نمی‌خورد.
 X79 به طور طبیعی از دو شکاف PCIe برای کارت گرافیک پشتیبانی می‌کند. می‌توان ٢ کارت را به صورت ١٦ جهته یا ٤ کارت را به صورت ٨ جهته متصل کرد، این‌بار شکاف‌ها مستقیما به پردازنده‌ی اصلی متصل می‌شوند بنابراین تاخیر دسترسی به کارت گرافیک نسبت به چیپست‌های فعلی که شکاف گرافیک به چیپست وصل شده است کمتر خواهد بود.
 یکی دیگر از نکات مثبت چیپست X79 این است که می‌توان ٤ شکاف PCIe از PCH که مختص وسایل ذخیره‌سازی است را برای افزایش کارایی پورت SATA 6Gbps مورد استفاده قرار داد تا وسایل سریعی مثل SSDها (Solid State Disk) یا دیسک حالت جامد که سرعت خواندن و نوشتن و زمان دسترسی در آن‌ها بسیار بالاست کارایی بهتری داشته باشند.
 با توجه به ٢ شکاف PCIe 16 حهته برای کارت گرافیک، حافظه‌ی ٤ کاناله و همچنین شکاف‌های PCIe مخصوص وسایل ذخیره‌سازی می‌توان گفت که اینتل احتمالا از لینک QPI استفاده خواهد کرد چرا که DMI 2.0 تنها قادر به تامین ٢٠ Gbps سرعت انتقال داده بین پردازنده و چیپست است. ١٠ پورت SATA 6 Gbps این پهنای باند لینک DMI را اشباع خواهد کرد.

 

ارسال نظر

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد.